Rodzaje wykresów i wykresów LabVIEW zawiera następujące typy wykresów i wykresów: wykresy i wykresy krzywych Dane wyświetlacza zazwyczaj są pozyskiwane ze stałą szybkością. Wykresy XY Wyświetlanie danych pozyskiwanych ze stałą prędkością i danych dla funkcji wielowartościowych. Wykresy intensywności i wykresy Wyświetlanie danych 3D na wykresie 2D za pomocą koloru w celu wyświetlenia wartości trzeciego wymiaru. Cyfrowe wykresy krzywych Wyświetlaj dane jako impulsy lub grupy linii cyfrowych. Wykresy sygnałów mieszanych Wyświetlanie typów danych akceptowanych przez wykresy falowe, wykresy XY i wykresy przebiegu cyfrowego. Akceptuj także klastry, które zawierają dowolną kombinację tych typów danych. Wykresy 2D Wyświetlanie danych 2D na wykresie na przednim panelu 2D. Wykresy 3D Wyświetlanie danych 3D na wykresie 3D na przednim panelu. Uwaga Sterowanie wykresem 3D jest dostępne tylko w LabVIEW Full and Professional Development Systems. Wykresy 3D ActiveX Wyświetlanie danych 3D na wykresie 3D w obiekcie ActiveX na przednim panelu. Uwaga Formanty graficzne ActiveX 3D są obsługiwane tylko w systemie Windows w LabVIEW Full and Professional Development Systems. Zobacz przykładowe wykresy i wykresy w labviewexamplesgeneralgraphs katalogu. Wykresy krzywych i wykresy LabVIEW zawiera wykres przebiegu i wykres, aby wyświetlić dane zwykle pozyskiwane ze stałą szybkością. Wykresy krzywych Wykres krzywych wyświetla jeden lub więcej wykresów równomiernie próbkowanych pomiarów. Wykres przebiegu przedstawia tylko funkcje jednowartościowe, tak jak w y f (x), z punktami równomiernie rozmieszczonymi wzdłuż osi X, takimi jak uzyskane przebiegi zmieniające się w czasie. Poniższy panel przedni pokazuje przykład wykresu przebiegu. Wykres przebiegu może wyświetlać wykresy zawierające dowolną liczbę punktów. Wykres akceptuje także kilka typów danych, które minimalizują zakres, w którym dane muszą być przetwarzane przed ich wyświetleniem. Wyświetlanie pojedynczego wykresu na wykresach krzywych Wykres krzywych akceptuje kilka typów danych dla wykresów przebiegu pojedynczego wykresu. Wykres akceptuje pojedynczą tablicę wartości, interpretuje dane jako punkty na wykresie i zwiększa indeks x o jeden zaczynając od x 0. Wykres akceptuje skupienie początkowej wartości x, delta x. i tablicę danych y. Wykres akceptuje również typ danych przebiegu. która przenosi dane, czas rozpoczęcia i delta t przebiegu. Wykres przebiegu przyjmuje również dynamiczny typ danych. który jest do użytku z Express VI. Oprócz danych związanych z sygnałem dynamiczny typ danych zawiera atrybuty, które dostarczają informacji o sygnale, takich jak nazwa sygnału lub data i godzina pozyskania danych. Atrybuty określają sposób wyświetlania sygnału na wykresie przebiegu. Gdy dynamiczny typ danych zawiera jedną wartość liczbową, wykres przedstawia pojedynczą wartość i automatycznie formatuje legendę wydruku i znacznik czasu w skali x. Gdy dynamiczny typ danych zawiera pojedynczy kanał, wykres wyświetla całą krzywą i automatycznie formatuje legendę wydruku i znacznik czasu w skali x. Aby zapoznać się z przykładami typów danych akceptowanych przez wykres kształtu przebiegu, zobacz Wykres krzywych VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb. Wyświetlanie wielu wykresów na wykresach krzywych Wykres krzywych akceptuje kilka typów danych do wyświetlania wielu wykresów. Wykres przebiegu przyjmuje tablicę 2D wartości, gdzie każdy rząd macierzy jest pojedynczym polem. Wykres interpretuje dane jako punkty na wykresie i zwiększa indeks x o jeden, rozpoczynając od x 0. Podłącz typ danych tablicy 2D do wykresu, kliknij prawym przyciskiem myszy wykres, a następnie wybierz opcję Transponuj szyk z menu skrótów, aby obsłużyć każdy z nich. kolumna tablicy jako wykres. Jest to szczególnie przydatne, gdy próbujesz wiele kanałów z urządzenia DAQ, ponieważ urządzenie może zwrócić dane jako tablice 2D z każdym kanałem przechowywanym jako oddzielna kolumna. Zobacz wykres (Y) Multi Plot 1 w Waveform Graph VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb, aby zobaczyć przykład wykresu, który akceptuje ten typ danych. Wykres przebiegu przyjmuje również grupę początkowej wartości x, wartość delta x oraz tablicę 2D danych y. Wykres interpretuje dane y jako punkty na wykresie i zwiększa indeks x o wartość delta x. począwszy od początkowej wartości x. Ten typ danych jest przydatny do wyświetlania wielu sygnałów, które są próbkowane z taką samą stałą prędkością. Zobacz wykres (Xo 10, dX 2, Y) Multi Plot 2 w Waveform Graph VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb, aby zobaczyć przykład wykresu, który akceptuje ten typ danych. Wykres przebiegu przyjmuje tablicę, w której tablica zawiera klastry. Każdy klaster zawiera tablicę 1D zawierającą dane y. Wewnętrzna tablica opisuje punkty na wykresie, a zewnętrzna tablica ma jeden klaster dla każdego wykresu. Poniższy panel przedni pokazuje tę tablicę klastra y. Użyj tablicy plot zamiast tablicy 2D, jeśli liczba elementów na każdym wykresie jest różna. Na przykład, gdy pobierasz dane z kilku kanałów, używając różnych wartości czasu z każdego kanału, użyj tej struktury danych zamiast tablicy 2D, ponieważ każdy wiersz tablicy 2D musi mieć taką samą liczbę elementów. Liczba elementów w wewnętrznych tablicach tablicy klastrów może być różna. Zobacz wykres (Y) Multi Plot 2 w Waveform Graph VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb, aby zobaczyć przykład wykresu, który akceptuje ten typ danych. Wykres przebiegu przyjmuje klastry początkowej wartości x, wartości delta x oraz tablicy zawierającej klastry. Każdy klaster zawiera tablicę 1D zawierającą dane y. Korzystasz z funkcji Pęczki, aby łączyć tablice w klastry i używasz funkcji Buduj tablicę do budowania wynikowych klastrów w postaci tablicy. Możesz także użyć funkcji Build Cluster Array, która tworzy tablice klastrów zawierające określone wejścia. Zobacz wykres (Xo 10, dX 2, Y) Multi Plot 3 w Waveform Graph VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb, aby zobaczyć przykład wykresu, który akceptuje ten typ danych. Wykres przebiegu przyjmuje zestaw klastrów o wartości x, delta x oraz tablicę danych y. Jest to najbardziej ogólny z wielu typów danych wykresu przebiegu wielopunktowego, ponieważ można wskazać unikalny punkt początkowy i przyrost dla skali x każdego wykresu. Zobacz wykres (Xo 10, dX 2, Y) Multi Plot 1 na wykresie krzywych VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb, aby zobaczyć przykład wykresu akceptującego ten typ danych. Wykres przebiegu przyjmuje również dynamiczny typ danych. który jest do użytku z Express VI. Oprócz danych związanych z sygnałem dynamiczny typ danych zawiera atrybuty, które dostarczają informacji o sygnale, takich jak nazwa sygnału lub data i godzina pozyskania danych. Atrybuty określają sposób wyświetlania sygnału na wykresie przebiegu. Gdy dynamiczny typ danych zawiera wiele kanałów, wykres wyświetla wykres dla każdego kanału i automatycznie formatuje legendę wydruku i znacznik czasu w skali x. Wykresy krzywych Wykres falowy jest specjalnym typem wskaźnika numerycznego, który wyświetla jeden lub więcej wykresów danych zwykle pozyskiwanych ze stałą prędkością. Poniższy panel przedni pokazuje przykład wykresu przebiegu. Wykres przebiegu utrzymuje historię danych lub bufora z poprzednich aktualizacji. Kliknij prawym przyciskiem myszy wykres i wybierz opcję History History Length z menu skrótów, aby skonfigurować bufor. Domyślna długość historii wykresów przebiegu to 1024 punktów danych. Częstotliwość wysyłania danych do wykresu określa częstotliwość odświeżania wykresu. Wyświetlanie pojedynczego wykresu na wykresach krzywych Jeśli prześlesz wykres jednej wartości lub wielu wartości naraz, LabVIEW interpretuje dane jako punkty na wykresie i zwiększa indeks x o jeden zaczynając od x 0. Wykres traktuje te dane wejściowe jako nowe dane dla pojedynczej działki. Wykres falowy akceptuje typ danych przebiegu. która przenosi dane, czas rozpoczęcia i delta t przebiegu. Użyj funkcji Buduj krzywą (Analog Waveform), aby narysować czas na osi X wykresu i automatycznie użyć prawidłowej interwału między znacznikami w skali X wykresu. Przebieg, który określa t0 i jednoczęściową tablicę Y, jest przydatny do wykreślania danych, które nie są równomiernie próbkowane, ponieważ każdy punkt danych ma swój własny znacznik czasu. W przykładach wykresu przebiegu można znaleźć w pliku labviewexamplesgeneralgraphscharts. llb. Wyświetlanie wielu wykresów na wykresach krzywych Aby przesłać dane dla wielu wykresów do wykresu falowego, można powiązać dane razem w klastrze skalarnych wartości numerycznych, gdzie każda cyfra reprezentuje pojedynczy punkt dla każdego wykresu. Jeśli chcesz przekazać wiele punktów na wykres w jednej aktualizacji, połącz tablicę klastrów wartości numerycznych z wykresem. Każda cyfra reprezentuje pojedynczy punkt wartości y dla każdego wykresu. Możesz użyć typu danych kształtu fali, aby utworzyć wiele wykresów na wykresie falowym. Użyj funkcji Buduj krzywą, aby wydrukować czas na osi X wykresu i automatycznie używaj poprawnego odstępu między znacznikami w skali x wykresu. Tablica 1D krzywych, z których każda określa t0 i jednomodułową tablicę Y, jest przydatna do drukowania danych, które nie są równomiernie próbkowane, ponieważ każdy punkt danych ma swój własny znacznik czasu. Jeśli nie możesz określić liczby wykresów, które chcesz wyświetlić do czasu wykonywania, lub chcesz przekazać wiele punktów dla wielu wykresów w pojedynczej aktualizacji, podłącz do wykresu tablicę 2D wartości numerycznych lub przebiegów. Domyślnie wykres falowy traktuje każdą kolumnę w tablicy jako pojedynczy wykres. Podłącz typ danych tablicy 2D do wykresu, kliknij prawym przyciskiem myszy wykres i wybierz polecenie Transpose Array z menu skrótów, aby traktować każdy wiersz w tablicy jako pojedynczy wykres. W przykładach wykresu przebiegu można znaleźć w pliku labviewexamplesgeneralgraphscharts. llb. Typ danych krzywych Typ danych kształtu fali przenosi dane, czas rozpoczęcia i delta t przebiegu. Możesz utworzyć przebieg za pomocą funkcji Build Waveform. Wiele z VI i funkcji używanych do pozyskiwania lub analizowania przebiegów domyślnie akceptuje i zwraca dane przebiegu. Po podłączeniu danych falowych do wykresu przebiegu lub wykresu. wykres lub wykres automatycznie wykreśla przebieg na podstawie danych, czasu rozpoczęcia i delty x przebiegu. Po podłączeniu tablicy danych przebiegu do wykresu przebiegu lub wykresu wykres lub wykres automatycznie kreśli wszystkie przebiegi. Wykres XY jest graficznym obiektem kartezjańskim ogólnego przeznaczenia, który kreśli funkcje wielowartościowe, takie jak kształty kołowe lub kształty fal o zmiennej podstawie czasowej. Wykres XY wyświetla dowolny zestaw punktów, równomiernie próbkowany lub nie. Możesz także wyświetlać płaszczyzny Nyquista, samoloty Nicholsa, płaszczyzny S i płaszczyzny Z na wykresie XY. Linie i etykiety na tych płaszczyznach są tego samego koloru co linie kartezjańskie i nie można modyfikować czcionek płaskich. Poniższy panel przedni pokazuje przykład wykresu XY. Wykres XY może wyświetlać wykresy zawierające dowolną liczbę punktów. Wykres XY akceptuje również kilka typów danych, co minimalizuje zakres, w którym dane muszą być manipulowane przed wyświetleniem. Wyświetlanie pojedynczego wykresu na wykresach XY Wykres XY akceptuje trzy typy danych dla wykresów XY z jednym działaniem. Wykres XY akceptuje klaster zawierający tablicę x i tablicę y. Zobacz wykresy pojedynczego wydruku na wykresie XY Y w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb, aby zobaczyć przykład wykresu akceptującego ten typ danych. Wykres XY akceptuje również tablicę punktów, w których punkt jest klastrem zawierającym wartość xi wartość y. Zobacz wykres pojedynczej krzywej (Array of Pts) na wykresie XY VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb, aby zobaczyć przykład wykresu, który akceptuje ten typ danych. Wykres XY przyjmuje także tablicę złożonych danych, w której część rzeczywista jest narysowana na osi X, a część wyobrażona jest narysowana na osi Y. Wyświetlanie wielu wykresów XY Wykres XY akceptuje trzy typy danych do wyświetlania wielu wykresów. Wykres XY akceptuje tablicę wykresów, gdzie wykres jest klastrem zawierającym tablicę x i tablicę y. Więcej informacji na temat wykresu, który akceptuje ten typ danych, można znaleźć na wykresie wielościeżkowym (X i Y) na wykresie XY VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb. Wykres XY przyjmuje również tablicę skupień wykresów, gdzie wykres jest zbiorem punktów. Punkt to klaster zawierający wartość xi wartość y. Zobacz wykres wielopoziomowy (Tablica punktów) na wykresie XY VI w labviewexamplesgeneralgraphsgengraph. llb, aby zobaczyć przykład wykresu akceptującego ten typ danych. Wykres XY akceptuje również tablicę skupień wykresów, gdzie wykres jest tablicą złożonych danych, w którym część rzeczywista jest narysowana na osi X, a część urojona jest narysowana na osi Y. Wykresy intensywności i wykresy Użyj wykresu intensywności i wykresu, aby wyświetlić dane 3D na wykresie 2D, umieszczając bloki kolorów na płaszczyźnie kartezjańskiej. Na przykład możesz użyć wykresu intensywności lub wykresu, aby wyświetlać wzorzyste dane, takie jak wzorce temperatury i ukształtowanie terenu, gdzie jasność przedstawia wysokość. Wykres intensywności i wykres akceptują tablicę 3D liczb. Każda liczba w tablicy reprezentuje określony kolor. Indeksy elementów w tablicy 2D określają lokalizacje wydruku dla kolorów. Poniższa ilustracja przedstawia koncepcję działania wykresu intensywności. Wiersze danych przechodzą do wyświetlania jako nowe kolumny na wykresie lub wykresie. Jeśli chcesz, aby wiersze były wyświetlane jako wiersze na ekranie, połącz typ danych tablicy 2D z wykresem lub wykresem, kliknij wykres prawym przyciskiem myszy lub wykres, a następnie wybierz opcję Transponuj szyk z menu skrótów. Indeksy tablic odpowiadają lewemu dolnemu wierzchołkowi bloku kolorów. Blok koloru ma obszar jednostkowy, który jest obszarem między dwoma punktami, zgodnie z indeksami tablicy. Wykres intensywności lub wykres może wyświetlać do 256 dyskretnych kolorów. Zapoznaj się z labviewexamplesgeneralgraphsintgraph. llb na przykładach wykresów intensywności i wykresów. Wykresy intensywności Po wykreśleniu bloku danych na wykresie intensywności, pochodzenie płaszczyzny kartezjańskiej przesuwa się na prawo od ostatniego bloku danych. Kiedy wykres przetwarza nowe dane, nowe wartości danych pojawiają się na prawo od starych wartości danych. Gdy wyświetlacz wykresu jest pełny, najstarsze wartości danych przewijają się po lewej stronie wykresu. To zachowanie jest podobne do zachowania paska paskowego. Poniższy panel przedni pokazuje przykład wykresu intensywności. Wykres intensywności dzieli wiele opcjonalnych części wykresu falowego. w tym legenda skali i paleta wykresów. którą możesz pokazać lub ukryć, klikając prawym przyciskiem myszy wykres i wybierając Widoczne elementy z menu skrótów. Ponadto, ponieważ wykres intensywności zawiera kolor jako trzeci wymiar, skala podobna do kontroli rampy kolorów definiuje zakres i odwzorowania wartości do kolorów. Podobnie jak w przypadku wykresu przebiegu, wykres intensywności utrzymuje historię danych lub bufora z poprzednich aktualizacji. Kliknij prawym przyciskiem myszy wykres i wybierz opcję History History Length z menu skrótów, aby skonfigurować bufor. Domyślny rozmiar wykresu intensywności to 128 punktów danych. Wyświetlanie wykresu intensywności może wymagać dużej ilości pamięci. Wskazówka W przeciwieństwie do wykresów, wykresy przechowują historię wcześniej zapisanych danych. Kiedy wykres działa nieprzerwanie, jego historia rośnie i wymaga dodatkowej pamięci. Trwa to do czasu, gdy historia wykresów będzie pełna, a następnie LabVIEW przestanie zajmować więcej pamięci. LabVIEW nie usuwa automatycznie historii wykresów po ponownym uruchomieniu VI. Możesz wyczyścić historię wykresu podczas wykonywania programu. Aby to zrobić, napisz puste tablice do węzła atrybutu danych historycznych dla wykresu. Wykresy intensywności Wykres intensywności działa tak samo, jak wykres intensywności. oprócz tego, że nie zachowuje poprzednich wartości danych i nie zawiera trybów aktualizacji. Za każdym razem, gdy nowe wartości danych przechodzą na wykres intensywności, nowe wartości danych zastępują stare wartości danych. Podobnie jak inne wykresy, wykres intensywności może mieć kursory. Każdy kursor wyświetla znak x. y. oraz wartości z dla określonego punktu na wykresie. Korzystanie z odwzorowania kolorów za pomocą wykresów intensywności i wykresów Wykres intensywności lub wykres wykorzystuje kolor do wyświetlania danych 3D na wykresie 2D. Po ustawieniu odwzorowania kolorów dla wykresu intensywności lub wykresu można skonfigurować skalę kolorów wykresu lub wykresu. Skala kolorów składa się z co najmniej dwóch dowolnych znaczników, każdy z wartością numeryczną i odpowiednim kolorem wyświetlania. Kolory wyświetlane na wykresie intensywności lub wykresie odpowiadają wartościom numerycznym związanym z określonymi kolorami. Mapowanie kolorów jest przydatne do wizualnego wskazywania zakresów danych, na przykład gdy dane wykreślone przekraczają wartość progową. Mapę kolorów można ustawić interaktywnie dla wykresu intensywności i wykresu w ten sam sposób, w jaki definiuje się kolory kontrolki numerycznej z rampą kolorów. Możesz ustawić mapowanie kolorów dla wykresu intensywności i wykresu programowo, używając węzła właściwości na dwa sposoby. Zazwyczaj można określić odwzorowania wartości do koloru w węźle Właściwości. W przypadku tej metody określ właściwość Z Scale: Marker Values dla skali Z. Ta właściwość składa się z tablicy klastrów, w której każdy klaster zawiera liczbową wartość graniczną i odpowiedni kolor do wyświetlenia dla tej wartości. Po określeniu odwzorowania kolorów w ten sposób można określić górny kolor poza zakresem za pomocą właściwości Z skali: Wysoka Kolor dla skali Z i niższego koloru poza zakresem za pomocą skali Z: Niski kolor właściwość dla skali Z. Wykres intensywności i wykres są ograniczone do 254 kolorów, z dolnymi i górnymi kolorami poza zakresem, co daje łączną liczbę 256 kolorów. Jeśli określisz więcej niż 254 kolorów, wykres intensywności lub wykres tworzy tabelę 254-kolorów poprzez interpolację między określonymi kolorami. Jeśli wyświetlasz bitmapę na wykresie intensywności, określasz tabelę kolorów za pomocą właściwości Tabela kolorów. Za pomocą tej metody można określić tablicę składającą się z maksymalnie 256 kolorów. Dane przekazane do wykresu są mapowane do indeksów w tej tabeli kolorów w oparciu o skalę kolorów wykresu intensywności. Jeśli skala kolorów mieści się w zakresie od 0 do 100, wartość 0 w danych jest odwzorowywana na indeks 1, a wartość 100 jest odwzorowywana na indeks 254, z wartościami wewnętrznymi interpolowanymi między 1 a 254. Wszystkie wartości poniżej 0 są mapowane do poza zakresem poniżej koloru (indeks 0), a wszystko powyżej 100 jest mapowane na spoza zakresu powyżej koloru (indeks 255). Uwaga Kolory, które mają być wyświetlane na wykresie intensywności lub na wykresie, są ograniczone do dokładnych kolorów i liczby kolorów, które może wyświetlić karta wideo. Ty także jesteś ograniczony przez liczbę kolorów przypisanych do twojego ekranu. Odwołaj się do tabeli kolorów Create IntGraph VI w labviewexamplesgeneralgraphsintgraph. llb, aby uzyskać przykład mapowania kolorów. Wykresy przebiegu cyfrowego Wykorzystaj wykres przebiegu cyfrowego do wyświetlania danych cyfrowych, szczególnie podczas pracy z diagramami czasowymi lub analizatorami logicznymi. Cyfrowy wykres przebiegu przyjmuje typ danych cyfrowych kształtu fali. cyfrowy typ danych. oraz tablicę tych typów danych jako dane wejściowe. Domyślnie cyfrowy wykres krzywych wyświetla dane jako cyfrowe linie i autobusy w obszarze wykresu. Dostosuj cyfrowy wykres krzywych, aby wyświetlać cyfrowe magistrale, cyfrowe linie lub kombinację cyfrowych magistral i linii. Jeśli podłączysz tablicę danych cyfrowych, gdzie każdy element tablicy reprezentuje magistralę, cyfrowy wykres krzywych kreśli każdy element tablicy jako inną linię w kolejności, w jakiej elementy tablicy rysują na wykresie. Aby rozwinąć i zliczyć cyfrowe autobusy w widoku drzewa legendy wydruku, kliknij symbol expandcontract po lewej stronie cyfrowej magistrali. Rozwijanie i zaciąganie cyfrowych magistral w widoku drzewa legendy działki również rozszerza się i kurczy magistralę w obszarze wykresu. Aby rozwinąć i zliczyć magistrale cyfrowe, gdy legenda wydruku jest w widoku standardowym, kliknij prawym przyciskiem cyfrowy cyfrowy wykres krzywych i wybierz Y ScaleExpand Digital Buses z menu skrótów. Uwaga: Y ScaleExpand Digital Buses jest dostępna tylko wtedy, gdy wyłączono Show Bus z liniami, a legenda wydruku jest w widoku standardowym. Aby wyłączyć Pokaż autobusy z liniami. zmień legendę wydruku na widok standardowy, kliknij prawym przyciskiem cyfrowy wykres przebiegu falowego i wybierz opcję Pokaż linie z linii w menu skrótów, aby usunąć znacznik wyboru obok pozycji menu. Cyfrowy wykres kształtu fali na następnym panelu przednim przedstawia dane cyfrowe jako magistralę. VI przekształca liczby z tablicy Numbers na dane cyfrowe i wyświetla binarne reprezentacje liczb w cyfrowym wskaźniku danych reprezentacji binarnych. Na wykresie cyfrowym liczba 0 pojawia się bez górnej linii, która symbolizuje, że wszystkie wartości bitów wynoszą zero. Liczba 255 pojawia się bez dolnej linii, aby symbolizować, że wszystkie wartości bitów wynoszą 1. Kliknij prawym przyciskiem myszy skalę Y i wybierz Expand Digital Buses z menu skrótów, aby wydrukować każdą próbkę danych cyfrowych. Każdy wykres reprezentuje inny bit w cyfrowym wzorze. Można dostosować wygląd danych drukowanych na cyfrowym wykresie przebiegu. Cyfrowy wykres przebiegu na następnym panelu przednim wyświetla sześć liczb w tablicy Numbers. Wskaźnik danych cyfrowych binarnych reprezentacji wyświetla binarne reprezentacje liczb. Każda kolumna w tabeli reprezentuje trochę. Na przykład liczba 89 wymaga 7 bitów pamięci (0 w kolumnie 7 wskazuje nieużywany bit). Punkt 3 na wykresie przebiegu cyfrowego wykreśla 7 bitów niezbędnych do reprezentowania liczby 89 i wartość 0 reprezentującą nieużywany ósmy bit na wykresie 7. Zauważ, że dane są czytane od prawej do lewej. Następujący VI konwertuje tablicę liczb na dane cyfrowe i wykorzystuje funkcję Buduj krzywą do zestawienia czasu rozpoczęcia, delta t. oraz liczby wprowadzone do cyfrowego sterowania danymi i do wyświetlania danych cyfrowych. Zobacz przykładowe wykresy przebiegu cyfrowego na labviewexamplesgeneralgraphsDWDT Graphs. llb. Typ danych cyfrowych przebiegów Cyfrowy typ danych falowych przenosi czas rozpoczęcia, delta x. dane i atrybuty przebiegu cyfrowego. Możesz użyć funkcji budowy fali (Digital Waveform), aby utworzyć cyfrowy kształt fali. Po podłączeniu cyfrowych danych przebiegu do cyfrowego wykresu przebiegu falowego. wykres automatycznie wykreśla przebieg w oparciu o informacje o taktowaniu i dane przebiegu cyfrowego. Połącz cyfrowe dane przebiegu z cyfrowym wskaźnikiem danych, aby wyświetlić próbki i sygnały z cyfrowego kształtu fali. Wykresy mieszanego sygnału Wykres mieszanych sygnałów może wyświetlać zarówno dane analogowe, jak i cyfrowe, i akceptuje wszystkie typy danych akceptowane przez wykresy przebiegu. Wykresy XY. i cyfrowe wykresy przebiegu. Mieszany wykres sygnału może mieć wiele obszarów wykresu. Dany obszar wykresu może wyświetlać wyłącznie wykresy cyfrowe lub analogowe, a nie oba. Obszar wykresu to miejsce, w którym LabVIEW rysuje dane na wykresie. Mieszany wykres sygnału automatycznie tworzy obszary wykresu, gdy jest to konieczne, aby pomieścić dane analogowe i cyfrowe. Po dodaniu wielu obszarów wydruku do wykresu mieszanych sygnałów, każdy obszar wydruku ma swoją własną skalę y. Wszystkie obszary działek mają wspólną skalę x, umożliwiającą porównywanie wielu sygnałów danych cyfrowych i analogowych. Poniższy panel przedni pokazuje przykład mieszanego wykresu sygnału. Wyświetlanie pojedynczego wykresu na wykresach mieszanych sygnałów Wykres mieszanych sygnałów akceptuje te same typy danych dla wykresów mieszanych pojedynczych wykresów, co wykres przebiegu. Wykres XY. i cyfrowy wykres przebiegu. Aby zapoznać się z przykładami typów danych, które akceptuje wykres mieszanych sygnałów, zapoznaj się z wykresem mieszanych sygnałów VI w labviewexamplesgeneralgraphsMixed Signal Graph. vi. Wyświetlanie wielu wykresów na wykresach mieszanych sygnałów Wykres mieszanych sygnałów akceptuje te same typy danych, aby wyświetlać wiele wykresów jako wykres przebiegu. Wykres XY. i cyfrowy wykres przebiegu. Obszary wydruku mogą akceptować tylko dane cyfrowe lub tylko analogowe. Po podłączeniu danych do mieszanego wykresu sygnału LabVIEW automatycznie tworzy obszary działek w celu dostosowania kombinacji danych analogowych i cyfrowych. Jeśli na wykresie mieszanych sygnałów występuje wiele obszarów wydruku, możesz użyć paska podziału między obszarami wydruku, aby zmienić rozmiar każdego obszaru wydruku. Legenda wykresu na wykresie mieszanych sygnałów składa się z elementów sterujących drzewem i jest wyświetlana po lewej stronie wykresu. Każde drzewo kontroluje jeden obszar wykresu. Obszar wykresu jest oznaczony jako Grupa X. gdzie X jest liczbą odpowiadającą kolejności, w jakiej LabVIEW, lub Ty, umieszczasz obszar wykresu na wykresie. Możesz użyć legendy działki, aby przenieść działki z jednego obszaru wykresu do innego obszaru wydruku. Można zmienić rozmiar lub ukryć legendę wydruku, przesuwając pasek podziału między obszarem wydruku a legendą wydruku. Zobacz przykładowy wykres mieszanego sygnału VI w labviewexamplesgeneralgraphsMixed Signal Graph. vi dla przykładu wyświetlania wielu wykresów na mieszanym wykresie sygnału. Wykres 2D wykorzystuje dane xiy do narysowania punktów na wykresie i połączenia punktów, tworząc dwuwymiarowy widok powierzchni danych. W przypadku wykresów 2D można wizualizować dwuwymiarowe dane na wykresach XY, ponieważ wszystkie wykresy 2D są wykresami XY. Użyj właściwości wykresu 2D, aby zmodyfikować sposób wyświetlania danych na wykresach 2D. Po dodaniu wykresu 2D na przednim panelu, LabVIEW wyprowadza wykres na schemacie blokowym do jednego z VI pomocników, w zależności od wybranego wykresu 2D. Pomocnik VIs przekształca wejściowe typy danych w typowy typ danych akceptowany przez wykres 2D. LabVIEW zawiera następujące typy wykresów 2D: wektory wykresu wykresu kompasu, które emanują ze środka wykresu kompasu. Wykres słupkowy błędu Wykres słupka błędu w każdym punkcie powyżej i poniżej wykresu liniowego. Wektory wykresu piórowego, które emanują z równomiernie rozmieszczonych punktów wzdłuż osi poziomej. XY Plot Matrix Wykresy rzędów i kolumn wykresów rozproszonych. W przykładach wykresów danych na wykresie 2D można znaleźć w katalogu LabviewexamplesMath Plots2D Math Plots. W przypadku wielu zestawów danych rzeczywistych, takich jak rozkład temperatury na powierzchni, analiza czasu i częstotliwości oraz ruch samolotu, należy wizualizować dane w trzech wymiarach. Za pomocą wykresów 3D można wizualizować trójwymiarowe dane i zmieniać sposób wyświetlania danych, modyfikując właściwości wykresu 3D. LabVIEW zawiera następujące typy wykresów 3D: Scatter Pokazuje trendy w statystykach i relacje między dwoma zestawami danych. Pytanie Wyświetla odpowiedź impulsową i porządkuje dane według rozkładu. Comet Tworzy animowany wykres z okręgiem, który podąża za punktami danych. Dane wykresów powierzchni z powierzchnią łączącą. Wykres konturu Wykres z konturami. Siatka Wyświetla powierzchnię siatki z otwartymi przestrzeniami. Waterfall Wykresuje powierzchnię danych i obszar na osi Y poniżej punktów danych. Kołczan Generuje wykres normalnych wektorów. Wstążka Generuje wykres równoległych linii. Pasek Generuje wykres pionowych prętów. Pie Generuje wykres kołowy. Wykres powierzchni 3D Rysuje powierzchnię w przestrzeni 3D. Wykres parametryczny 3D Rysuje parametryczną powierzchnię w przestrzeni 3D. Wykres linii 3D Rysuje linię w przestrzeni 3D. Uwaga Sterowanie wykresem 3D jest dostępne tylko w LabVIEW Full and Professional Development Systems. Wykres powierzchni 3D ActiveX Rysuje powierzchnię w przestrzeni 3D za pomocą technologii ActiveX. Wykres parametryczny 3D ActiveX Rysuje parametryczną powierzchnię w przestrzeni 3D za pomocą technologii ActiveX. Wykres krzywej 3D ActiveX Rysuje linię w przestrzeni 3D za pomocą technologii ActiveX. Uwaga Formanty graficzne ActiveX 3D są obsługiwane tylko w systemie Windows w LabVIEW Full and Professional Development Systems. Użyj wykresów 3D, z wyjątkiem wykresów 3D powierzchni, wykresu parametrycznego 3D i krzywej 3D, w połączeniu z polem dialogowym Właściwości wykresu 3D, aby wykreślić wykresy z trzema wymiarami. W przykładach wykresów danych na wykresie 3D można znaleźć w katalogu LabviewexamplesMath Plots3D Math Plots. Użyj wykresów 3D powierzchni, parametrów 3D i krzywej 3D w połączeniu z oknem dialogowym Właściwości wykresu 3D, aby wykreślić krzywe i powierzchnie. Krzywa zawiera pojedyncze punkty na wykresie, każdy punkt ma x. y. i współrzędna z. VI następnie łączy te punkty z linią. Krzywa jest idealna do wizualizacji ścieżki poruszającego się obiektu, na przykład toru lotu samolotu. Poniższa ilustracja przedstawia przykład wykresu liniowego 3D i jest podobna do wykresu krzywej 3D ActiveX. Uwaga: Wykorzystaj właściwości wykresu 3D VIs do wykreślania krzywych i powierzchni na wykresach 3D ActiveX. W przypadku powierzchni stosuje się x. y. i z danymi do wykreślania punktów na wykresie. Następnie wykres powierzchniowy łączy te punkty, tworząc trójwymiarowy widok powierzchni danych. Na przykład możesz użyć powierzchni do mapowania terenu. Wykres parametryczny to wykres powierzchni, który wykorzystuje parametry funkcji parametrycznej do wyznaczania krzywych wykresu. Możesz użyć wykresu parametrycznego do tworzenia wykresów geometrycznych obiektów bryłowych. Poniższa ilustracja przedstawia przykłady wykresu powierzchni 3D i wykresu parametrycznego 3D. Po dodaniu wykresu 3D na przednim panelu, LabVIEW wyprowadza wykres na schemacie blokowym do jednego z VI pomocników, w zależności od wybranego wykresu 3D. Pomocnik VIs przekształca wejściowe typy danych w typowy typ danych akceptowany przez wykres 3D. Wykresy 3D używają graficznej akceleracji sprzętowej w oknie renderowania, co może przynieść korzyści w zakresie wydajności. Kliknij prawym przyciskiem myszy wykres 3D i wybierz polecenie Renderuj okno z menu skrótów, aby wyświetlić wykres 3D w oknie renderowania. Wykresy ActiveX 3D wykorzystują technologię ActiveX i VIs obsługujące reprezentację 3D. Po wybraniu wykresu 3D ActiveX, LabVIEW dodaje kontener ActiveX do panelu przedniego, który zawiera kontrolkę wykresu 3D. LabVIEW umieszcza również odniesienie do kontrolki graficznej ActiveX 3D na schemacie blokowym. Wiersze LabVIEW to odniesienie do jednego z trzech wykresów 3D. (Windows) Wykres ActiveX 3D wykorzystuje graficzne przyspieszenie sprzętowe w oknie panelu przedniego. Odwołaj się do labviewexamplesgogłównego katalogu z przykładami wykreślania danych na wykresie 3D. Współrzędne PtByPt. vi nie są przeciętne dla okna danych Problem: Próbuję wyodrębnić przeciętnie 100 punktów naraz z ciągłego sygnału wejściowego. Problem polega na tym, że Średnia PtByPt. vi będzie średnią pierwszych 100 punktów (0hellip99), a następnie kolejnych 100 punktów (1. 100), wykorzystując 99 z tych samych wartości. Zamiast średniej ruchomego okna chciałbym zaimplementować uśrednianie bloków danych, to znaczy chciałbym podzielić dane na porcje i zarejestrować średnią każdego fragmentu danych. Rozwiązanie: Domyślna funkcja Mean PtByPt. vi nie podaje średniej z poszczególnych porcji danych. Zamiast tego, jak opisano w opisie problemu, dla danego rozmiaru okna n, średnia PtByPt. vi uśrednia punkty od 0 do n-1, następnie od punktów 1 do n, a następnie od punktów 2 do n1, tak i tak dalej. Aby wykonać uśrednianie bloku, musisz napisać jakiś kod obejścia. Powinieneś wykonać obliczenia modułu na podstawie liczby powtórzeń pętli, aby określić, kiedy i kiedy przekazywać dane bez uśredniania. Obliczając liczbę iteracji i mod n, Kiedy i0, osiągnięto koniec okna, a średnia PtByPt. vis jest poprawna. Następnie przechowujemy tę wartość w tablicy lub wskaźniku. W następnej iteracji wartość mod będzie równa 1, co zresetuje średnią PtByPt. vi i przygotuje ją do następnego podzbioru n punktów. Sztuką jest uświadomienie sobie, że średnie uzyskane przez uśrednianie bloku są podzbiorem średniej ruchomego okna wykonywanej przez średnią PtByPt. VI. In some cases you might want all the data to update on the front panel while only logging the averages as described in the problem statement above. You may performs this function in a similar manner, namely, by performing a modulus operation on the iteration count and choosing a case in a case structure based on this. Please refer to the community example under Related Links for more information on how to do this and example code which parses and converts dynamic data and performs the aforementioned functions. Calculating Moving Average This VI calculates and displays the moving average, using a preselected number. Najpierw VI inicjalizuje dwa rejestry zmianowe. Górny rejestr przesuwny jest inicjalizowany jednym elementem, a następnie ciągle dodaje poprzednią wartość z nową wartością. Ten rejestr przesuwny zachowuje sumę ostatnich x pomiarów. Po podzieleniu wyników funkcji dodawania z wstępnie wybraną wartością, VI oblicza wartość średniej ruchomej. Dolny rejestr przesuwny zawiera tablicę z wymiarem Średnia. Ten rejestr przesuwny przechowuje wszystkie wartości pomiaru. Funkcja wymiany zastępuje nową wartość po każdej pętli. Ta VI jest bardzo wydajna i szybka, ponieważ wykorzystuje funkcję zamiany elementu wewnątrz pętli while i inicjuje tablicę, zanim wejdzie w pętlę. Ten VI został stworzony w LabVIEW 6.1. Bookmark amp Share
No comments:
Post a Comment